publicerad: 2015
knäsätta
knä|sätta
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter • fastställa, anta som riktig: knäsätta en princip
| Finita former | |
|---|---|
| knäsätter | presens aktiv |
| knäsätts (knäsättes) | presens passiv |
| knäsatte | preteritum aktiv |
| knäsattes | preteritum passiv |
| knäsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knäsätta | infinitiv aktiv |
| att knäsättas | infinitiv passiv |
| har/hade knäsatt | supinum aktiv |
| har/hade knäsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knäsättande | |
| Perfekt particip | |
| en knäsatt + substantiv | |
| ett knäsatt + substantiv | |
| den/det/de knäsatta + substantiv | |


