publicerad: 2015
knävring
knävr·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨sjö.⟩ träpinne i tåg för fastknäppning i tågöga
| Singular | |
|---|---|
| en knävring | obestämd form |
| en knävrings | obestämd form genitiv |
| knävringen | bestämd form |
| knävringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knävringar | obestämd form |
| knävringars | obestämd form genitiv |
| knävringarna | bestämd form |
| knävringarnas | bestämd form genitiv |


