publicerad: 2015
kobra
kobra
[kå´bra]
substantiv
~n kobror • glasögonorm
| Singular | |
|---|---|
| en kobra | obestämd form |
| en kobras | obestämd form genitiv |
| kobran | bestämd form |
| kobrans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kobror | obestämd form |
| kobrors | obestämd form genitiv |
| kobrorna | bestämd form |
| kobrornas | bestämd form genitiv |


