publicerad: 2015
kombinera
kom·bin·era
verb
~de ~t • ställa samman, förknippa, förena; jfr kombination
| Finita former | |
|---|---|
| kombinerar | presens aktiv |
| kombineras | presens passiv |
| kombinerade | preteritum aktiv |
| kombinerades | preteritum passiv |
| kombinera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kombinera | infinitiv aktiv |
| att kombineras | infinitiv passiv |
| har/hade kombinerat | supinum aktiv |
| har/hade kombinerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kombinerande | |
| Perfekt particip | |
| en kombinerad + substantiv | |
| ett kombinerat + substantiv | |
| den/det/de kombinerade + substantiv | |


