publicerad: 2015
konceptualisera
kon·ceptu·al·is·era
verb
~de ~t • göra begreppslig; göra begriplig
| Finita former | |
|---|---|
| konceptualiserar | presens aktiv |
| konceptualiseras | presens passiv |
| konceptualiserade | preteritum aktiv |
| konceptualiserades | preteritum passiv |
| konceptualisera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att konceptualisera | infinitiv aktiv |
| att konceptualiseras | infinitiv passiv |
| har/hade konceptualiserat | supinum aktiv |
| har/hade konceptualiserats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| konceptualiserande | |
| Perfekt particip | |
| en konceptualiserad + substantiv | |
| ett konceptualiserat + substantiv | |
| den/det/de konceptualiserade + substantiv | |


