publicerad: 2015
konceptualisering
kon·ceptu·al·is·er·ing
substantiv
~en ~ar konceptualisera
| Singular | |
|---|---|
| en konceptualisering | obestämd form |
| en konceptualiserings | obestämd form genitiv |
| konceptualiseringen | bestämd form |
| konceptualiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konceptualiseringar | obestämd form |
| konceptualiseringars | obestämd form genitiv |
| konceptualiseringarna | bestämd form |
| konceptualiseringarnas | bestämd form genitiv |


