publicerad: 2015
konciliant
kon·cili·ant
hellre än kon·sili·ant
[‑an´t]
adjektiv; n. ~, ~a • försonlig, smidig
| Positiv | |
|---|---|
| en konciliant (konsiliant) + substantiv | |
| ett konciliant (konsiliant) + substantiv | |
| den/det/de koncilianta (konsilianta) + substantiv | |
| den konciliante (konsiliante) + maskulint substantiv |


