publicerad: 2015
koncipiering
kon·cipi·er·ing
substantiv
~en • till koncipiera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en koncipiering | obestämd form |
| en koncipierings | obestämd form genitiv |
| koncipieringen | bestämd form |
| koncipieringens | bestämd form genitiv |


