publicerad: 2015
konstifik
konsti·fik
[‑fi´k]
adjektiv
~t ~a • ⟨skämts.⟩ konstig, besynnerlig
| Positiv | |
|---|---|
| en konstifik + substantiv | |
| ett konstifikt + substantiv | |
| den/det/de konstifika + substantiv |


