publicerad: 2015
kontorsrum
kont·ors|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men kontor 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett kontorsrum | obestämd form |
| ett kontorsrums | obestämd form genitiv |
| kontorsrummet | bestämd form |
| kontorsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontorsrum | obestämd form |
| kontorsrums | obestämd form genitiv |
| kontorsrummen | bestämd form |
| kontorsrummens | bestämd form genitiv |


