publicerad: 2015
kontorsskrivare
kont·ors|skriv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑skrivarna • till skrivare 2 kontor
| Singular | |
|---|---|
| en kontorsskrivare | obestämd form |
| en kontorsskrivares | obestämd form genitiv |
| kontorsskrivaren | bestämd form |
| kontorsskrivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontorsskrivare | obestämd form |
| kontorsskrivares | obestämd form genitiv |
| kontorsskrivarna | bestämd form |
| kontorsskrivarnas | bestämd form genitiv |


