publicerad: 2015
kontramandering
kontra·mand·er·ing
substantiv
~en kontramandera
| Singular | |
|---|---|
| en kontramandering | obestämd form |
| en kontramanderings | obestämd form genitiv |
| kontramanderingen | bestämd form |
| kontramanderingens | bestämd form genitiv |


