publicerad: 2015
korruptionsbrott
kor·rupt·ions|brott
substantiv
~et; pl. ~ korruption brott 1
Singular | |
---|---|
ett korruptionsbrott | obestämd form |
ett korruptionsbrotts | obestämd form genitiv |
korruptionsbrottet | bestämd form |
korruptionsbrottets | bestämd form genitiv |
Plural | |
korruptionsbrott | obestämd form |
korruptionsbrotts | obestämd form genitiv |
korruptionsbrotten | bestämd form |
korruptionsbrottens | bestämd form genitiv |