publicerad: 2015
korttidsvikariat
kort·tids|vik·ari·at
substantiv
~et; pl. ~ 1kort tid vikariat
| Singular | |
|---|---|
| ett korttidsvikariat | obestämd form |
| ett korttidsvikariats | obestämd form genitiv |
| korttidsvikariatet | bestämd form |
| korttidsvikariatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| korttidsvikariat | obestämd form |
| korttidsvikariats | obestämd form genitiv |
| korttidsvikariaten | bestämd form |
| korttidsvikariatens | bestämd form genitiv |


