publicerad: 2015
krafsning
krafs·ning
substantiv
~en ~ar krafsa
| Singular | |
|---|---|
| en krafsning | obestämd form |
| en krafsnings | obestämd form genitiv |
| krafsningen | bestämd form |
| krafsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krafsningar | obestämd form |
| krafsningars | obestämd form genitiv |
| krafsningarna | bestämd form |
| krafsningarnas | bestämd form genitiv |


