publicerad: 2015
krampkänning
kramp|känn·ing
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; ha krampkänningar
| Singular | |
|---|---|
| en krampkänning | obestämd form |
| en krampkännings | obestämd form genitiv |
| krampkänningen | bestämd form |
| krampkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krampkänningar | obestämd form |
| krampkänningars | obestämd form genitiv |
| krampkänningarna | bestämd form |
| krampkänningarnas | bestämd form genitiv |


