publicerad: 2015
krigföring
krig|för·ing
substantiv
~en ~ar krig -föring
| Singular | |
|---|---|
| en krigföring | obestämd form |
| en krigförings | obestämd form genitiv |
| krigföringen | bestämd form |
| krigföringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krigföringar | obestämd form |
| krigföringars | obestämd form genitiv |
| krigföringarna | bestämd form |
| krigföringarnas | bestämd form genitiv |


