publicerad: 2015
kriminalare
krim·in·al·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. kriminalarna • ⟨vard.⟩ person som är anställd vid kriminalpolisen
| Singular | |
|---|---|
| en kriminalare | obestämd form |
| en kriminalares | obestämd form genitiv |
| kriminalaren | bestämd form |
| kriminalarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kriminalare | obestämd form |
| kriminalares | obestämd form genitiv |
| kriminalarna | bestämd form |
| kriminalarnas | bestämd form genitiv |


