publicerad: 2015
krulla
krulla
verb
~de ~t • rulla ihop; göra lockig
| Finita former | |
|---|---|
| krullar | presens aktiv |
| krullas | presens passiv |
| krullade | preteritum aktiv |
| krullades | preteritum passiv |
| krulla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att krulla | infinitiv aktiv |
| att krullas | infinitiv passiv |
| har/hade krullat | supinum aktiv |
| har/hade krullats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| krullande | |
| Perfekt particip | |
| en krullad + substantiv | |
| ett krullat + substantiv | |
| den/det/de krullade + substantiv | |
krulla sig
• bli hoprullad; bli lockigOrdform(er) krulla sig


