publicerad: 2015
krukodling
kruk|odl·ing
substantiv
~en ~ar kruka 1 odling
| Singular | |
|---|---|
| en krukodling | obestämd form |
| en krukodlings | obestämd form genitiv |
| krukodlingen | bestämd form |
| krukodlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krukodlingar | obestämd form |
| krukodlingars | obestämd form genitiv |
| krukodlingarna | bestämd form |
| krukodlingarnas | bestämd form genitiv |


