publicerad: 2015
krumning
krum·ning
substantiv
~en ~ar krumma
| Singular | |
|---|---|
| en krumning | obestämd form |
| en krumnings | obestämd form genitiv |
| krumningen | bestämd form |
| krumningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krumningar | obestämd form |
| krumningars | obestämd form genitiv |
| krumningarna | bestämd form |
| krumningarnas | bestämd form genitiv |


