publicerad: 2015
krutdurk
krut|durk
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. explosiv situation
| Singular | |
|---|---|
| en krutdurk | obestämd form |
| en krutdurks | obestämd form genitiv |
| krutdurken | bestämd form |
| krutdurkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krutdurkar | obestämd form |
| krutdurkars | obestämd form genitiv |
| krutdurkarna | bestämd form |
| krutdurkarnas | bestämd form genitiv |


