publicerad: 2015
kuckelurande
kuckelur·ande
substantiv
~t • till kuckelura 1,2
| Singular | |
|---|---|
| ett kuckelurande | obestämd form |
| ett kuckelurandes | obestämd form genitiv |
| kuckelurandet | bestämd form |
| kuckelurandets | bestämd form genitiv |


