publicerad: 2015
kvittningsman
kvitt·nings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • t.ex. i riksdagsparti
| Singular | |
|---|---|
| en kvittningsman | obestämd form |
| en kvittningsmans | obestämd form genitiv |
| kvittningsmannen | bestämd form |
| kvittningsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvittningsmän | obestämd form |
| kvittningsmäns | obestämd form genitiv |
| kvittningsmännen | bestämd form |
| kvittningsmännens | bestämd form genitiv |


