publicerad: 2015
kväkning
kväk·ning
substantiv
~en ~ar kväka
| Singular | |
|---|---|
| en kväkning | obestämd form |
| en kväknings | obestämd form genitiv |
| kväkningen | bestämd form |
| kväkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kväkningar | obestämd form |
| kväkningars | obestämd form genitiv |
| kväkningarna | bestämd form |
| kväkningarnas | bestämd form genitiv |


