publicerad: 2015
kvävning
kväv·ning
substantiv
~en ~ar kväva
| Singular | |
|---|---|
| en kvävning | obestämd form |
| en kvävnings | obestämd form genitiv |
| kvävningen | bestämd form |
| kvävningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvävningar | obestämd form |
| kvävningars | obestämd form genitiv |
| kvävningarna | bestämd form |
| kvävningarnas | bestämd form genitiv |


