publicerad: 2015
kvävningsanfall
kväv·nings|an·fall
substantiv
~et; pl. ~ • till anfall 2 kvävning
| Singular | |
|---|---|
| ett kvävningsanfall | obestämd form |
| ett kvävningsanfalls | obestämd form genitiv |
| kvävningsanfallet | bestämd form |
| kvävningsanfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvävningsanfall | obestämd form |
| kvävningsanfalls | obestämd form genitiv |
| kvävningsanfallen | bestämd form |
| kvävningsanfallens | bestämd form genitiv |


