publicerad: 2015
käringjävel
kär·ing|jävel
el. kärr·ing|jävel
substantiv
~n ‑jävlar • ⟨starkt nedsätt.⟩ käring jävel
| Singular | |
|---|---|
| en käringjävel (en kärringjävel) | obestämd form |
| en käringjävels (en kärringjävels) | obestämd form genitiv |
| käringjäveln (kärringjäveln) | bestämd form |
| käringjävelns (kärringjävelns) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| käringjävlar (kärringjävlar) | obestämd form |
| käringjävlars (kärringjävlars) | obestämd form genitiv |
| käringjävlarna (kärringjävlarna) | bestämd form |
| käringjävlarnas (kärringjävlarnas) | bestämd form genitiv |


