publicerad: 2015
käringknut
kär·ing|knut
el. kärr·ing|knut
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ felaktig råbandsknop; enkel knut
| Singular | |
|---|---|
| en käringknut (en kärringknut) | obestämd form |
| en käringknuts (en kärringknuts) | obestämd form genitiv |
| käringknuten (kärringknuten) | bestämd form |
| käringknutens (kärringknutens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| käringknutar (kärringknutar) | obestämd form |
| käringknutars (kärringknutars) | obestämd form genitiv |
| käringknutarna (kärringknutarna) | bestämd form |
| käringknutarnas (kärringknutarnas) | bestämd form genitiv |


