publicerad: 2015
köprincip
kö|princip
substantiv
~en ~er kö 1 princip
| Singular | |
|---|---|
| en köprincip | obestämd form |
| en köprincips | obestämd form genitiv |
| köprincipen | bestämd form |
| köprincipens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| köprinciper | obestämd form |
| köprincipers | obestämd form genitiv |
| köprinciperna | bestämd form |
| köprincipernas | bestämd form genitiv |


