publicerad: 2015
lagstiftningsmakt
lag·stift·nings|makt
substantiv
~en lagstiftning makt 1
| Singular | |
|---|---|
| en lagstiftningsmakt | obestämd form |
| en lagstiftningsmakts | obestämd form genitiv |
| lagstiftningsmakten | bestämd form |
| lagstiftningsmaktens | bestämd form genitiv |


