publicerad: 2015
lakun
lak·un
[‑u´n]
substantiv
~en ~er • lucka i text, tomrum
| Singular | |
|---|---|
| en lakun | obestämd form |
| en lakuns | obestämd form genitiv |
| lakunen | bestämd form |
| lakunens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lakuner | obestämd form |
| lakuners | obestämd form genitiv |
| lakunerna | bestämd form |
| lakunernas | bestämd form genitiv |


