publicerad: 2015
landbo
land|bo
substantiv
~n ~r • ⟨åld.⟩ arrendator
| Singular | |
|---|---|
| en landbo | obestämd form |
| en landbos | obestämd form genitiv |
| landbon | bestämd form |
| landbons | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landbor | obestämd form |
| landbors | obestämd form genitiv |
| landborna | bestämd form |
| landbornas | bestämd form genitiv |


