publicerad: 2015
landskapslag
land·skaps|lag
substantiv
~en ~ar • i äldre tid; till landskap 2
| Singular | |
|---|---|
| en landskapslag | obestämd form |
| en landskapslags | obestämd form genitiv |
| landskapslagen | bestämd form |
| landskapslagens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landskapslagar | obestämd form |
| landskapslagars | obestämd form genitiv |
| landskapslagarna | bestämd form |
| landskapslagarnas | bestämd form genitiv |


