publicerad: 2015
landsortskommun
lands·orts|kom·mun
substantiv
~en ~er landsort kommun
| Singular | |
|---|---|
| en landsortskommun | obestämd form |
| en landsortskommuns | obestämd form genitiv |
| landsortskommunen | bestämd form |
| landsortskommunens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landsortskommuner | obestämd form |
| landsortskommuners | obestämd form genitiv |
| landsortskommunerna | bestämd form |
| landsortskommunernas | bestämd form genitiv |


