publicerad: 2015
landstingsman
lands·tings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen landsting 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en landstingsman | obestämd form |
| en landstingsmans | obestämd form genitiv |
| landstingsmannen | bestämd form |
| landstingsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landstingsmän | obestämd form |
| landstingsmäns | obestämd form genitiv |
| landstingsmännen | bestämd form |
| landstingsmännens | bestämd form genitiv |


