publicerad: 2015
landsätta
land|sätta
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter • ⟨särsk. mil.⟩ 100 soldater landsattes på ön
| Finita former | |
|---|---|
| landsätter | presens aktiv |
| landsätts (landsättes) | presens passiv |
| landsatte | preteritum aktiv |
| landsattes | preteritum passiv |
| landsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att landsätta | infinitiv aktiv |
| att landsättas | infinitiv passiv |
| har/hade landsatt | supinum aktiv |
| har/hade landsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| landsättande | |
| Perfekt particip | |
| en landsatt + substantiv | |
| ett landsatt + substantiv | |
| den/det/de landsatta + substantiv | |


