publicerad: 2015
landtunga
land|tunga
substantiv
~n ‑tungor • smalt stycke land delvis omgivet av vatten
| Singular | |
|---|---|
| en landtunga | obestämd form |
| en landtungas | obestämd form genitiv |
| landtungan | bestämd form |
| landtungans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landtungor | obestämd form |
| landtungors | obestämd form genitiv |
| landtungorna | bestämd form |
| landtungornas | bestämd form genitiv |


