publicerad: 2015
laura
laura
[lau´ra]
substantiv
~n lauror • ⟨vard., åld.⟩ vimsig kvinnlig trafikant
| Singular | |
|---|---|
| en laura | obestämd form |
| en lauras | obestämd form genitiv |
| lauran | bestämd form |
| laurans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lauror | obestämd form |
| laurors | obestämd form genitiv |
| laurorna | bestämd form |
| laurornas | bestämd form genitiv |


