publicerad: 2015
ljusbrytning
ljus|bryt·ning
substantiv
~en ~ar • till brytning 2 1ljus 1
| Singular | |
|---|---|
| en ljusbrytning | obestämd form |
| en ljusbrytnings | obestämd form genitiv |
| ljusbrytningen | bestämd form |
| ljusbrytningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ljusbrytningar | obestämd form |
| ljusbrytningars | obestämd form genitiv |
| ljusbrytningarna | bestämd form |
| ljusbrytningarnas | bestämd form genitiv |


