publicerad: 2015
luftfuktare
luft|fukt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fuktarna luft 1 fukta
| Singular | |
|---|---|
| en luftfuktare | obestämd form |
| en luftfuktares | obestämd form genitiv |
| luftfuktaren | bestämd form |
| luftfuktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| luftfuktare | obestämd form |
| luftfuktares | obestämd form genitiv |
| luftfuktarna | bestämd form |
| luftfuktarnas | bestämd form genitiv |


