publicerad: 2015
lösgivning
lös|giv·ning
substantiv
~en • till lösge
| Singular | |
|---|---|
| en lösgivning | obestämd form |
| en lösgivnings | obestämd form genitiv |
| lösgivningen | bestämd form |
| lösgivningens | bestämd form genitiv |


