publicerad: 2015
magnitud
magn·itud
[‑itu´d]
substantiv
~en ~er • storleksklass; ett mått på styrkan hos en jordbävning; ett mått på en stjärnas ljusstyrka
| Singular | |
|---|---|
| en magnitud | obestämd form |
| en magnituds | obestämd form genitiv |
| magnituden | bestämd form |
| magnitudens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| magnituder | obestämd form |
| magnituders | obestämd form genitiv |
| magnituderna | bestämd form |
| magnitudernas | bestämd form genitiv |


