publicerad: 2015
maning
man·ing
substantiv
~en ~ar mana
| Singular | |
|---|---|
| en maning | obestämd form |
| en manings | obestämd form genitiv |
| maningen | bestämd form |
| maningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| maningar | obestämd form |
| maningars | obestämd form genitiv |
| maningarna | bestämd form |
| maningarnas | bestämd form genitiv |


