publicerad: 2015
marabu
marabu
[mar´abu el. marabu´]
substantiv
~n ~er • en afrikansk stork
| Singular | |
|---|---|
| en marabu | obestämd form |
| en marabus | obestämd form genitiv |
| marabun | bestämd form |
| marabuns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marabuer | obestämd form |
| marabuers | obestämd form genitiv |
| marabuerna | bestämd form |
| marabuernas | bestämd form genitiv |


