publicerad: 2015
marina
mar·ina
[‑i`na]
substantiv
~n marinor • välutrustad småbåtshamn
| Singular | |
|---|---|
| en marina | obestämd form |
| en marinas | obestämd form genitiv |
| marinan | bestämd form |
| marinans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinor | obestämd form |
| marinors | obestämd form genitiv |
| marinorna | bestämd form |
| marinornas | bestämd form genitiv |


