publicerad: 2015
marinad
mar·in·ad
[‑a´d]
substantiv
~en ~er • lag ofta av vin el. vinäger med kryddor
| Singular | |
|---|---|
| en marinad | obestämd form |
| en marinads | obestämd form genitiv |
| marinaden | bestämd form |
| marinadens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinader | obestämd form |
| marinaders | obestämd form genitiv |
| marinaderna | bestämd form |
| marinadernas | bestämd form genitiv |


