publicerad: 2015
markis
mark·is
[marki´s]
substantiv
~en ~er 1 utländsk adelsman i rang närmast över greve2 nedfällbart solskydd av tyg för fönster
| Singular | |
|---|---|
| en markis | obestämd form |
| en markis | obestämd form genitiv |
| markisen | bestämd form |
| markisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| markiser | obestämd form |
| markisers | obestämd form genitiv |
| markiserna | bestämd form |
| markisernas | bestämd form genitiv |


