publicerad: 2015
markisinna
mark·is·inna
[‑in`a]
substantiv
~n markisinnor markis 1
| Singular | |
|---|---|
| en markisinna | obestämd form |
| en markisinnas | obestämd form genitiv |
| markisinnan | bestämd form |
| markisinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| markisinnor | obestämd form |
| markisinnors | obestämd form genitiv |
| markisinnorna | bestämd form |
| markisinnornas | bestämd form genitiv |


