publicerad: 2015
marmorplatta
marm·or|platta
substantiv
~n ‑plattor marmor 1platta 1
| Singular | |
|---|---|
| en marmorplatta | obestämd form |
| en marmorplattas | obestämd form genitiv |
| marmorplattan | bestämd form |
| marmorplattans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marmorplattor | obestämd form |
| marmorplattors | obestämd form genitiv |
| marmorplattorna | bestämd form |
| marmorplattornas | bestämd form genitiv |


